ចិត្ត​លោភ

 មនុស្ស​ជា​មាន​សេចក្តី​លោភ។ សេចក្តី​ចង់​​បំពេញ​ការ​ស្រេក​ឃ្លាន ជា​ធម្ម​ជាតិ​របស់​មនុស្ស។ គ្រប់គ្នា​ចង់​មាន​អាហារ​ហូប​ចុក​គ្រប់គ្រាន់ និង​ចង់​បំពេញ​ចំណង់​នេះ​ដល់​អ្នក​ខ្លួន​ស្រលាញ់​ដូច​ជា​កូន​ប្តី​ប្រពន្ធ និង​បង​ប្អូន​ខ្លួន​ជា​ដើម។ នេះ​ក៏​ដោយសារ​មនុស្ស​មាន​សេចក្តី​ស្រលាញ់​ផង​ដែរ។​ ការ​បំពេញ​ការ​ស្រេច​ឃ្លាន​នេះ​វិវត្តន៍​តាម​ការ​ប្រែ​ប្រួល​នៃ​សង្គម​នុស្ស និង​បរិយាកាស​ជុំ​វិញ​ខ្លួន។ ​មនុស្ស​បុរាណ​រស់​ដោយ​ការ​បបាញ់ ហើយ​ការ​រស់​នៅ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​ប្រព្រឹត្តិ​ទៅ​ជា​ប្រក្រតី។ សកម្ម​ភាព​រាល់​ថ្ងៃ​បន្ត​ជាប់​មក​។ ការ​ប្រែ​ប្រួល​ធម្ម​ជាតិ​ ​គំនិត​ ទំនាក់​ទំនង​សង្គម​ពី​ដំណាក់កាល​មួយ​ទៅ​មួយ​ប្រព្រឹត្តិ​ទៅ​ជា​បន្ត​បន្ទាប់។ ការ​​ចង​គ្នា​ជា​កល​សម្ព័ន្ធ មាន​ការ​គ្រប់គ្រង​ចាប់​ផ្តើម​កើត​ឡើង​សម្រាប់​ការពារ​ការ​ឈ្លាន​ពាន​ពី​ក្រុម​មនុស្ស​ដទៃ និង​ការ​ពារ​ជំរក​ទីលំនៅ ភោគផល ក្នុង​ដែន​ដី​របស់​ខ្លួន​ដើម្បី​ធានា​បំពេញ​ការ​ស្រេកឃ្លាន​របស់​មនុស្ស​ក្នុង​ក្រុម។ ដូច្នេះ​ការ​បែង​ចែក​ការងារ​គ្នា​ធ្វើ​កើត​ឡើង ដោយ​មាន​មនុស្ស​ខ្លះ​ជា​អ្នក​ដឹកនាំ មនុស្ស​ខ្លះ​ជា​អ្នក​ស្វែង​រក​ចំណី មនុស្ស​ខ្លះ​ជា​អ្នក​ការពារ មនុស្ស​ខ្លះ​ជា​អ្នក​មើល​ថែគ្រួសារ ។ល។ ការ​បែង​ចែក​ការងារ​នេះ​បន្ត​រហូត​មក​ដល់​សម័យ​ទំនើប​ដែល​មាន​ស្តេច​ មាន​រដ្ឋ មាន​កង​ទ័ព មាន​ពាណិជ្ជករ ។ល។​ នេះ​ជា​ការវិវត្តន៍​ឆ្លង​កាត់​អទិភាព​របស់​មនុស្ស​រាប់​ពាន់​ឆ្នាំ។ 

ការ​វិវត្តន៍នេះ​ស្រប​នឹង​ពេល​ដែល​មនុស្ស​មាន​សេចក្តី​លោភ​កាន់​តែ​ខ្លាំង និង​សួន​តួ​កាន់​តែ​ក្រាស់។ ការ​រស់​នៅ​រួម​បាន​ប្រែ​ប្រួល​បន្តិចម្តង​ៗ​រហូត​ដល់​មាន​ការ​រស់​នៅ​ជា​គ្រួសារ​តូច​ៗ ដែល​មាន​ត្រឹម​ប្តី​ប្រពន្ទ​កូន​ចៅ និង​ញ្ញាតិ​ខ្លះ​ៗ​ប៉ុណ្ណោះ។ គ្រួសារ​ធ្វើ​ការ​ចិញ្ចឹម​ខ្លួនរៀង​ៗ​ខ្លួន ហើយ​ការ​ដោះ​ដូរ​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​ឡើង។ ការ​ដោះ​ដូរ​នេះ​គឺ​ដើម្បី​បង្គ្រប់​សេចក្តី​ត្រូវ​ការ​របស់​មនុស្ស។ គ្រួសារ​ខ្លះ​ដែល​មាន​សម្ភារ​របស់​របស់​កសិផល​ ដែល​គ្រួសារ​ផ្សេង​មិន​មាន​អាច​យក​របស់​ខ្លួន​ទៅ ដូរ​នឹង​របស់​ផ្សេង​ទៀត​ដែលគ្រួសារ​ផ្សេង​មាន​ដើម្បី​អោយ​គ្រប់គ្នា​មាន​របស់​ផ្សេង​ៗ​មក​ប្រើ​ប្រាស់ ហូប​ចុក​ដើម្បី​បំពេញ​នូវ​សេចក្តី ត្រូវ​ការ​របស់​មនុស្ស។ សេចក្តី​ត្រូវ​ការ​នេះ​ប្រែប្រួល​ពី​សេចក្តី​ត្រូវ​ការ​ហូប​ចុក​ ដល់​ការ​រស់​នៅ​ការ​ព្យាបាល និង​ដល់​ការ​រីក​រាយ​ផ្នែក​អារម្មណ៍​។ ការ​រីក​រាយ​ផ្នែក​អារម្មណ៍​នេះ មាន​ដល់​ការ​សប្បាយ​ចិត្ត​រីក​រាយ​នឹង​របស់​ផ្សេង​ៗ​ដែល​ខ្លួន​គិត​ថា​ប្លែក​ខុស​ពី មុន​ ។ល។ ឧទាហារណ៍ ដូច​មនុស្ស​ពី មុន​មែន​ដែល​គិត​ពី​គ្រែ តែ​ដល់​ក្រោយ​មក​គិត​ថា​គ្រែ​ជា​គ្រឿង​ដែល​នាំ​ដល់​ការ​រីក​រាយ​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ។ សេចក្តី​ចង់​បាន នេះ​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ការ​វិវត្តន៍​ការ​គិត​របស់​មនុស្ស ហើយ​បន្តបន្ទាប់​មក​មាន​ឥទ្ធិពល​ដល់​ការ​កំណត់​អំពី​តំលៃជា​សង្គម​ ដោយ​គ្រប់គ្នា​ធ្វើ​តាម​គ្នា​ ឃើញ​ថា​ល្អ និង​បន្ត​ច្នៃ​ប្រឌិត ជា​ហូរ​ហែរ​មក។ 

ការ​ច្នៃ​ប្រឌិត​បង្ករ​ជា​តម្រូវ​ការ ជា​ការ​បង្កើត​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ និង​ការ​​ប្រែ​ប្រួល​តម្រូវ​ការ​ដើម្បី បំពេញ​ការ​រស់​នៅ និង​សេចក្តី​លោភ​របស់​មនុស្ស។

នៅ​មាន​ត

Comments

Popular posts from this blog

ប្រជាធិបតេយ្យ​កើត​មាន​ពេល​​មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​មាន​សេរី

ឋានសួគ៌នៅឯណា?

គោល​ការណ៍ មាន​ន័យ​ថា​១០០​ភាគ​រយ