យុត្តិធម៌សង្គម៖ សីលធម៌

សីលធម៌​មាន​ការ​ប្រែ​ប្រួល​តាម​ទេស​កាល​ ដូច​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​នៃ​ជីវិត​រស់​នៅ​របស់​មនុស្ស​ដូច្នោះ​ដែរ។ សីល​ធម៌​សំដៅ​ដល់​ការ​កសាង​ភាព​ជា​មនុស្ស​ដើម្បី​អោយ​ការ​រស់​នៅ​មាន​សុខដម​រមនា ​ប្រកប​ដោយ​សន្តិភាព និង​បង្ក​អោយ​សង្គម​មាន​អត្ថិភាព​ជា​និរន្តន៍។​ ការ​កសាង​សីល​ធម៌​នេះ​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ការ​ពេល​កសាង​តាំង​ពី​មនុស្ស​នៅ​តូច ហើយ​សង្គម​ទាំង​មូល​ជា​អ្នក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ក្នុង​ការសាង​នេះ ទាំង​អស់​គ្នា។

ប្រសិន​បើ​សីល​ធម៌​សំដៅ​ដល់​ការ​ទំនាក់​ទំនង​របស់​មនុស្ស​ក្នុង​ភាព​ជា​មនុស្ស​ដើម្បី​មិត្តភាព​ ភាព​ថ្លៃ​ថ្នូ​ជា​មនុស្ស និង​សង្គម​មាន​ដំណើរ​ទៅ មុខ​ប្រកប​ដោយ​សន្តិភាព និង​ការ​រីក​ចំរើន យើង​គួរ​លើក​ឡើង​ថា​តើ​សកម្ម​ភាព​ ឬ​ឥរិយាបទ​របស់​មនុស្ស​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​ជា​សីល​ធម៌​នេះ។ ឥរិយាបទ​ទាំង​នេះ​មាន​ឥរិយាបទ​​សាមញ្ញ​ដូច​ជា ការ​គោរព​គ្នា។ ខ្ញុំ​ចង់​លើក​យក​ការគោរព​គ្នា​នេះ​មក​និយាយ​ក្នុង​ទីនេះ។

ការ​គោរព​គ្នា​នេះ​សំដៅ​ដល់​ការ​មើល​ឃើញ​លើ​មនុស្ស​ដទៃ​ប្រៀប​បាន​នឹង​ខ្លួន​ឯង។ និយាយ​ម្យ៉ាង​ទៀត យើង​ត្រូវ​ចាត់​ទុក​គេ​ជា​ខ្លួន​យើង។ ការ​គោរព​គ្នា​នេះ​នាំ​ទៅ​ដល់​ការ​ដោះ​ស្រាយ​នូវ​ការ​សង្ស័យ ការ​មិន​ទុក​ចិត្ត​គ្នា ឬ​ការ​ធ្វើ​ការ​រួម​គ្នា​ក្នុង​នាម​ជា​មនុស្ស។ 

ទង្វើ​ជាក់​ស្តែង​ខ្លះ​ដែល​ចេញ​ពី​ការ​គោរ​ពគ្នា​នេះ​​មិន​គួរ​ជា​រឿង​ពិបាក​ធ្វើ​ពេក​ទេ។ ឧទាហរណ៍ មាន​ច្រើនដូច​ជា​ ការតំរង់​ជួរ​នៅ​សាលារៀន មាន​អ្នក​មក​បញ្ជ្រៀត​ពី​មុខ ការ​ដណ្តើម​គ្នា​នៅ​ទីផ្សារ ការ​មក​ក្រោយ​ទទួល​សេវា​មុន​គេនៅ​សាលា​រៀន និង​ស្ថាប័ណ្ណផ្សេង​ទៀត ។ល។ ដែល​មាន​បង្កប់​នូវ​សំនួរ​ផ្នែក​សីលធម៌ និង​យុត្តិធម៌។ 

ក្នុង​ទីនេះ​ខ្ញុំ​លើក​ឧទាហរណ៍​មួយ​មក​ពិភាគ្សា គឺ​ពេល​យើង​ទៅ​បន្ទប់​ទឹក​។ ចៃ​ដន្ត​មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​ឬ​ពីរ​នាក់​ផ្សេង​ទៀត​នៅ​កំពង់​រងចាំ​មុន​យើង​ តើ​យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​ដូចម្តេច? ឥរិយាបទ​ដែល​ប្រកប​ដោយ​សីល​ធម៌​គឺ​ត្រូវ​អនុញ្ញាតិ​អោយ​អ្នក​ទៅ​មុន​នោះ​ចូល​មុន ហើយ​យើង​ត្រូវ​រង​ចាំ​រហូត​ដល់​វេន​របស់​យើង។ នេះ​ជា​រឿង​សាមញ្ញ​ដែល​អាច​ធ្វើ​បាន។

សំនួរ​នេះ​អាច​លើក​ឡើង​ផង​ដែរ​អំពី​អាយុ​របស់​មនុស្ស​ពាក់​ព័ន្ធ ដោយសារ​អាយុ​សម្រាប់​ប្រពៃ​ណី​ខ្មែរ​ត្រូវ​យក​មក​ពី​ចារណា​ក្នុង​ផ្នែក​សីលធម៌​ផង​ដែរ។ ឧទាហរណ៍​ថា ប្រសិន​បើ​អ្នក​មក​ដល់​​បន្ទប់​ទឹក​ក្រោយ​គេ​ជា​មនុស្ស​មាន​វ័យ​ចំណាស់​ជាង​គេ​វិញ ចំណាស់​ដល់​ថ្នាក់​មិន​ច្រលំ​នឹង​អ្នក​មក​មុន​តើ​ត្រូវ​ធ្វើ​ដូចម្តេច? សំនួរ​ដូច​គ្នា​នេះ​អាច​សួរ​អំពី​ក្រុម​មនុស្ស​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​មាន​ឋានៈសង្គម ដូចជា​គ្រូ​បង្រៀន​និង​សិស្ស ឪពុកម្តាយ និងកូន បង​និង​ប្អូន ប្រធាន​និង​កូនចៅ។ សម្រាប់​ប្រពៃណី​ខ្មែរ​ ប្រសិន​បើ​មនុស្ស​ចាស់​ គ្រូ​បង្រៀន អ្នក​រាជការ ។ល។ សុទ្ធ​តែ​មាន​ឋានៈសង្គម​ធៀប​នឹង​ក្រុម​ផ្សេង​ទៀត​ដូច​បាន​លើក​ឡើង​ពី​ខាងលើ។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​មាន​ឋានៈសង្គម​នេះ​ចង់​ទៅ​មុន​ ប្រហែល​អ្នក​មក​ចាំ​មុន​ដែល​ជា​មនុស្ស​វ័យ​ក្មេង​ជាង​ ជា​កូន​សិស្ស ជា​កូនចៅ​ក្នុង​ស្ថាប័ន មនុស្ស​ធម្មតាមិន​ហ៊ា​ន​តវា​យ៉ាង​ណា​ទេ។ ក្នុង​ស្ថានភាព​នេះ​អ្នក​មាន​សិទ្ធិ​សម្រេច​ថា​អ្នក​ណា​ត្រូវ​ទៅ​មុន​ប្រហែល​ជា​មនុស្ស​ដែល​មាន​ឋានៈ​នេះ​ហើយ ព្រោះ​ថា​អ្នក​ទៅ​ដល់​មុន​គង់​គោរព​រង្គៀស​ចិត្ត​មិន​ហ៊ាន​តវា​អ្វី ឡើយ។ 

ប៉ុន្តែ​បើ​និយាយ​ពី​ពេល​វេលា​វិញ ប្រហែល​មាន​អ្នក​សួរ​ថា ចុះ​បើ​លោក​អ្នក​មាន​ឋានៈសង្គម​នោះ​ចង់​ទៅ​មុន​ហេតុ​អ្វី​បាន​មិន​ចេញ​ដំណើរ​មុន និង​ទៅ ដល់​បន្ទប់​ទឹក​មុន​គេ​ទៅ។ បើ​គ្រប់គ្នា​មាន​ពេលវេលា​ដូច​គ្នា ហេតុអ្វី​ក៏​អ្នក​មាន​ឋានៈ​នេះ​ត្រូវ​មាន​ពេល​វេលា​មាន​តំលៃ​ជាង​អ្នក​ផ្សេង។ និយាយ​ម្យ៉ាងទៀត ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​អ្នក​គ្មាន​ឋានៈ​សង្គម​នេះ​អាច​ខ្ជះ​ខ្ជាយ​ពេល​វេលា​ខ្លួន​ឯង​បាន​សម្រាប់​អ្នក​មាន​ឋានៈ​សង្គម។

ទស្សនៈទាន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​យុត្តិធម៌​សង្គម និង​ភាព​ជា​មនុស្ស​ចូល​មក​ពាក់​ព័ន្ធ​នៅ​ទី​នេះ។ ប្រសិន​បើ​មនុស្ស​ខ្លះ​មាន​ឋានៈ​សង្គម និង​មនុស្ស​ខ្លះ​មិន​មាន​ឋានៈសង្គម​កើត​ឡើង​ដោយ​សារ​សង្គម​ជឿ​ថា​​មនុស្ស​មិន​ស្មើ​គ្នា​ទេ។ មនុស្ស​មាន​ការកសាង​មក​ផ្សេង​គ្នា ដែល​បណ្តាល​ដល់​ការ​ឈរ​តាំង​នៅ​ក្នុង​ទីតាំង​ផ្សេង​គ្នា​ក្នុង​សង្គម។ តែ​បើ​យើង​ជឿ​លើទ្រឹស្តី​សកល​ពាក់​ព័ន្ធ​នឹង​មនុស្ស​កើត​មក​ស្មើគ្នា​វិញ នោះ​ការ​បែង​ចែក​នេះ​ជា​កត្តា​សង្គម​ទាំង​ស្រុង។ ដូច្នេះ​សង្គម​ជា​អ្នក​កំណត់​ថា​តើឋានៈសង្គម​នេះ​មាន​ដល់​កំរិត​ណា ហើយ​ការ​ប្រែប្រួល​ត្រូវ​មាន​កំរិត​ណា។

ការ​បែង​ចែក​ឋានៈសង្គម​នេះ​បាន​នាំ​ដល់​ការ​គោរព​គ្នា​តែ​ម្ខាង​ប៉ុណ្ណោះ ពោលគឺ​មាន​តែ​មនុស្ស​មិន​មាន​ឋានៈ​ទេ​ដែល​មាន​ការ​គោរព។ ក្នុង​ឧទាហរណ៍​ខាង​លើ មាន​តែ​អ្នក​មាន​ឋានៈ​តូច​ជាង ឬគ្មាន​ឋានៈ​ធៀប​នឹង​អ្នក​មក​ក្រោយទេ​ដែល​គេរំពឹង​ថា​ត្រូវ​ធ្វើ​ការ​គោរពស្វ័យ​ប្រវត្តិ។ ចំណែក​អ្នក​មាន​ឋានៈ​គាត់​គោរព​ឬ​មិន​គោរព​ដល់​ពេល​វេលា​របស់​អ្នក​មក​មុន​ជា​សិទ្ធិ​សម្រេច​របស់​គាត់​មិនស្វ័យ​ប្រវត្តិ ហើយ​បើ​គាត់​មិន​គោរព​ក៏​មិន​មាន​បញ្ហា​អ្វី​ដែរ។ នេះ​ជា​កត្តា​នាំ​ដល់​អយុត្តិធម៌ក្នុង​សង្គម។ ហើយ​បើ​មាន​អ្នក​ណា​ចង់​តវា​ចំពោះ​ប្រពៃណី​នេះ ត្រូវ​បាន​គេ​ចាត់​ទុក​ជា​មនុស្ស​បះបោរ និង​ត្រូវ​ទទួល​ទណ្ឌ​កម្មពី​សង្គម។​

ដោយសារ​លទ្ធភាព​ទំនាស់​ដែល​អាច​កើត​ឡើង​ពី​អយុត្តិធម៌​នេះហើយ ទើប​បណ្តា​ស្ថាប័ន​ទំនើប​ផ្សេង​ៗ​មាន​ការ​ចាប់​លេខ​ដើម្បី​កំណត់​លេខ​រៀង​ទទួល​សេវា។ ដូច​យើង​ឃើញ​គ្រប់គ្នា នៅ​តាម​ធនាគារ មន្ទីរ​សុខភាព សាលារៀន ។ល។ ការ​រៀប​ចំនេះគឺ​ដើម្បី​ជៀសវាង​កំអោយ​មនុស្ស​ដែល​ពាក់​ព័ន្ធ​ត្រូវ​សម្រប​សម្រួល​រវាង​គ្នា​នឹង​គ្នា​ដើម្បី​កំណត់​អំពី​យុត្តិធម៌។ 

នេះ មាន​ន័យ​ថា កន្លែង​ដែល​មាន​ប្រព័ន្ធ​ច្បាស់​លាស់​យុត្តិធម៌​កើត​ឡើង​ក្នុង​ក្របខ័ណ្ឌ​ជាក់​ស្តែង។ សម្រាប់​កន្លែង​ដែល​មិន​មាន​ស្ថាប័ន្ធ​ជាក់​ស្តែង​គ្រប់គ្រង ដូច​ក្នុង​ឧទាហរណ៍​ខាង​លើ ចាំ​បាច់​មនុស្ស​ពាក់​ព័ន្ធ​ត្រូវ​តំកល់​គំនិត​យុត្តិធម៌​នេះ​ក្នុង​ការ​ប្រតិបត្តិ ដោយ​គោរព​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ មក អោយ​តំលៃ​មនុស្ស​ស្មើគ្នា ដើម្បី​បង្កើត​ជា​សង្គម​មួយ​អោយ​មាន​សុខដមរមនា យុត្តិធម៌ និង​សន្តិភាព។ និយាយ​ត្រលប់មក​វិញ យើង​អាច​ឃើញ​ថា ការ​ពង្រឹង​ការ​ប្រតិបត្តិ​ប្រកប​ដោយ​យុត្តិធម៌​ និង​ប្រព័ន្ធ​គ្រប់គ្រង​យុត្តិធម៌​ មាន​ផល​ប៉ះពាល់​ដល់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក៕ 

ដោយ ឈាត ស្រ៊ាង

Comments

Popular posts from this blog

ប្រជាធិបតេយ្យ​កើត​មាន​ពេល​​មនុស្ស​ម្នាក់​ៗ​មាន​សេរី

ឋានសួគ៌នៅឯណា?

គោល​ការណ៍ មាន​ន័យ​ថា​១០០​ភាគ​រយ